Recenzja "Osaczenie"

"OSACZENIE" - Carl Frode Tiller 

Wydawca -  Wydawnictwo Literackie 

Data wydania - 15.09.2016 

Liczba stron - 368 

W jednej z gazet ukazuje się zdjęcie młodego mężczyzny wraz z prośbą o to, by ci, którzy go znają, opowiedzieli mu listownie o jego życiu. Mężczyzna ma na imię David, jest literaturoznawcą i stracił pamięć. 

Na ogłoszenie odpowiadają trzy osoby − dwójka przyjaciół z liceum: Jon, wrażliwy i niespełniony muzyk, przeżywająca małżeński kryzys Silje oraz ojczym pacjenta, Arvid – były pastor, borykający się z problemem utraty wiary i nieuleczalną chorobą. W listach do Davida opowiadają jego i swoją historię – wkraczania w dorosłość, pierwszych seksualnych doświadczeń, rodzinnych tajemnic, zawikłanych relacji, porzuconych marzeń, winy, przemocy i miłości. Te opowieści, na ogół zgodne, a jeszcze częściej zaprzeczające sobie, budują obraz przygnębiającej egzystencji w prowincjonalnym norweskim miasteczku, pełnej frustracji, nudy i samotności, a wyłaniający się z nich portret Davida staje się coraz bardziej zagadkowy i niejednoznaczny.

Kiedy przeczytałam opis tej książki byłam bardzo zaciekawiona. Nigdy przedtem nie czytałam takiej literatury i sam pomysł wydał mi się zadziwiająco interesujący. Musiałam sama przekonać się jak prezentuje się finalna wersja tej  historii. Im głębiej zagłębiałam się w losy bohaterów tym dostrzegałam więcej  paradoksów tej książki, a jednocześnie coraz bardziej byłam zachwycona twórczością Carla Tillera.

Tego o czym właściwie jest ta książka dowiadujemy się z opisu, jednak po przeczytaniu jej okazuje się, że nie jest to tylko historia Davida, ale również kilku innych osób. Być może przede wszystkim jest to zapis przeszłości osób, które towarzyszyły mężczyźnie na różnych etapach jego życia. Każdy ze znajomych, który odpisał na ogłoszenie w gazecie znał Davida z innej perspektywy. Uważam, że to naprawdę świetny pomysł na powieść, która zasługuje na jak najlepsze rekomendacje. "Osaczenie" podzielone jest na trzy części tak, aby każdy z bliskich Davida mógł skupić na sobie uwagę czytelnika. Każda z tych części dzieli jeszcze na listy, adresowane bezpośrednio do Davida i opisy teraźniejszych wydarzeń z życia Jona, Silje oraz Arvida. Całość czyta się naprawdę bardzo dobrze, choć ja najbardziej byłam ciekawa fragmentów, w których autor zamieścił listy do Davida - nie mogłam doczekać się kolejnego z nich. 

Nie jestem w stanie opisać mojego stosunku do bohaterów książki, ponieważ nawet wydaje mi się to nie na miejscu. Oni są po prostu tacy jakich wykreował ich autor, a zrobił to naprawdę po mistrzowsku. Każdy z nich jest prawdziwy i nieszablonowy, pomimo iż podobny do wielu osób, które spotykamy na co dzień. To paradoks, który doskonale wtopił się w tło całej fabuły powieści. Autorowi naprawdę udało się stworzyć historię, która jest niesamowita poprzez swoją normalności i zwyczajność. Jestem pod ogromny wyrażeniem i bardzo polecam tę powieść. 

Za egz. cudownego "Osaczenia" dziękuję Wydawnictwu Literackiemu