"WDOWA" - Fiona Barton
Przez lata Jean przemilczała wiele szczegółów zbrodni, o popełnienie której podejrzewano jej męża. Była zbyt pochłonięta rolą idealnej żony, trwającej u boku ukochanego człowieka mimo oskarżycielskich spojrzeń opinii publicznej i anonimowych pogróżek. Kiedy mężczyzna umiera, Jean zdaje sobie sprawę, że nadszedł moment, w którym może opowiedzieć swoją historię. Ale to od niej zależy, czy będzie zgodna z prawdą…
- opis Wydawcy
"Wdowa" autorstwa Fiony Barton nie jest pozycją nową na rynku wydawniczym. Ja jednak dopiero teraz zabrałam się za jej lekturę, która okazała się być thrillerem na jaki od dawna czekałam. absolutnie nie żałuję decyzji o szansie jaką dałam tej pozycji, gdyż autorka kupiła mnie nie tylko fabułą, ale też wykonaniem i bohaterami, których warto poznać.
Przed laty mąż Jean Taylor - Glen został oskarżony o porwanie małej Belli. Oprócz niego policja wytypowała też kilku innych podejrzanych, ale żadne z nich nie kwapił się do przyznania i poddania karze. Jeśli w grę wchodzi postać dziecka zawsze to działa silniej na wyobraźnię czytelnika, tym bardziej jeśli nawet po latach nikt nie jest w stanie powiedzieć co rzeczywiście stało się tego feralnego dnia. Nikt z nas nie chce wyobrażać sobie co muszą czuć rodzice porwanego dziecka. Nie wie tego też jedna z narratorek książki "Wdowa" - Jean, która obecnie już jako wdowa znów skupia na sobie uwagę mediów. Przyznam szczerze, że gdy czytałam o tym w opisie książki to nie rozumiałam po co w ogóle bohaterka wystawia się na światło dzienne - chyba każdy na jej miejscu chciałaby zapomnieć o dramatycznych wydarzeniach oraz, aby zapomniano o nim.
Jak już wspomniałam tytułowa "wdowa" czyli Jean jest tylko jedną z kilku narratorów książki Fiony Barton. Oprócz niej, narrację prowadzi też dziennikarka - Kate Waters, Detektyw - Bob Sparkes oraz Matka - Dawn Elliott. O dwójce ostatnich wiemy niestety najmniej, ale za to autorka umożliwiła nam przyjrzenie się postaci, która reprezentuje media w sprawia małej Belli. Mowa oczywiście o Kate Waters, która swoim doświadczeniem i determinacją spaja całą fabułę przedstawiając to co inni bohaterowie pomijają. Zawsze bardzo doceniam mieszanie w narracji. Jeśli jest czymś ona się wyróżnia, jeśli jest więcej niż jeden punkt widzenia - zawsze jestem tym zaciekawiona i łatwiej jest mi wniknąć w fabułę. Oczywiście wszystko zależy od wykonania, stylu autora, ale w przypadku "Wdowy" jestem całkowicie na tak.
"Wdowa" Fiony Barton jest książką godną uwagi i zainteresowania nie tylko ze względu na fabułę, która przyciąga i intryguje, ale także z uwagi na styl autorki. Doskonale widać to, że Fiona Barton potrafi pisać i umie to pokazać w świetnym stylu. Tworzone przez nią postacie są wyraziste i zawsze mają swoją ukrytą rolę, dzięki której możemy lepiej poznać fabułę. Podobała mi się narracja pisana z perspektywy kilku osób, zaciekawiła mnie sama postać wdowy, która do końca nie ujawnia swoich celów. Autorka długo wodzi czytelnika z nos podsuwając mu coraz to nowe fakty, a przy też manipulacje tymi, które są już znane.
Jeśli zaintrygowała Was powieść Fiony Barton to śpieszę donieść, że w Polsce ukazały się też inne pozycje autorki - między innymi "Dziecko" czyli drugi tom, który łączy się z "Wdową" postacią dziennikarki Kate Waters, oraz powieść, którą miałam okazję czytać jako pierwszą - "Podejrzany". Mam nadzieję wkrótce sięgnąć po "Dziecko", gdyż wydaje mi się, że Fiona Barton nie postawiła jeszcze ostatniego zdania, a ja mam ochotę dać się jej zaskoczyć.
Przed laty mąż Jean Taylor - Glen został oskarżony o porwanie małej Belli. Oprócz niego policja wytypowała też kilku innych podejrzanych, ale żadne z nich nie kwapił się do przyznania i poddania karze. Jeśli w grę wchodzi postać dziecka zawsze to działa silniej na wyobraźnię czytelnika, tym bardziej jeśli nawet po latach nikt nie jest w stanie powiedzieć co rzeczywiście stało się tego feralnego dnia. Nikt z nas nie chce wyobrażać sobie co muszą czuć rodzice porwanego dziecka. Nie wie tego też jedna z narratorek książki "Wdowa" - Jean, która obecnie już jako wdowa znów skupia na sobie uwagę mediów. Przyznam szczerze, że gdy czytałam o tym w opisie książki to nie rozumiałam po co w ogóle bohaterka wystawia się na światło dzienne - chyba każdy na jej miejscu chciałaby zapomnieć o dramatycznych wydarzeniach oraz, aby zapomniano o nim.
Jak już wspomniałam tytułowa "wdowa" czyli Jean jest tylko jedną z kilku narratorów książki Fiony Barton. Oprócz niej, narrację prowadzi też dziennikarka - Kate Waters, Detektyw - Bob Sparkes oraz Matka - Dawn Elliott. O dwójce ostatnich wiemy niestety najmniej, ale za to autorka umożliwiła nam przyjrzenie się postaci, która reprezentuje media w sprawia małej Belli. Mowa oczywiście o Kate Waters, która swoim doświadczeniem i determinacją spaja całą fabułę przedstawiając to co inni bohaterowie pomijają. Zawsze bardzo doceniam mieszanie w narracji. Jeśli jest czymś ona się wyróżnia, jeśli jest więcej niż jeden punkt widzenia - zawsze jestem tym zaciekawiona i łatwiej jest mi wniknąć w fabułę. Oczywiście wszystko zależy od wykonania, stylu autora, ale w przypadku "Wdowy" jestem całkowicie na tak.
"Wdowa" Fiony Barton jest książką godną uwagi i zainteresowania nie tylko ze względu na fabułę, która przyciąga i intryguje, ale także z uwagi na styl autorki. Doskonale widać to, że Fiona Barton potrafi pisać i umie to pokazać w świetnym stylu. Tworzone przez nią postacie są wyraziste i zawsze mają swoją ukrytą rolę, dzięki której możemy lepiej poznać fabułę. Podobała mi się narracja pisana z perspektywy kilku osób, zaciekawiła mnie sama postać wdowy, która do końca nie ujawnia swoich celów. Autorka długo wodzi czytelnika z nos podsuwając mu coraz to nowe fakty, a przy też manipulacje tymi, które są już znane.
Jeśli zaintrygowała Was powieść Fiony Barton to śpieszę donieść, że w Polsce ukazały się też inne pozycje autorki - między innymi "Dziecko" czyli drugi tom, który łączy się z "Wdową" postacią dziennikarki Kate Waters, oraz powieść, którą miałam okazję czytać jako pierwszą - "Podejrzany". Mam nadzieję wkrótce sięgnąć po "Dziecko", gdyż wydaje mi się, że Fiona Barton nie postawiła jeszcze ostatniego zdania, a ja mam ochotę dać się jej zaskoczyć.
Wydawca - Wydawnictwo Czarna Owca
Data wydania - 14.09.2016
Liczba stron - 453
Cykl - Kate Waters [1]
Za egz. książki bardzo dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz