Recenzja - Załatw Pogodę, ja zajmę się resztą

"ZAŁATW POGODĘ, JA ZAJMĘ SIĘ RESZTĄ" - Renata Frydrych 

Pola, samotnie wychowująca trójkę dzieci, musi stawić czoło nieprzychylnym jej paniom z opieki społecznej. Jak przekonać je, że sobie poradzi? Jak udowodnić, że dzieci powinny zostać przy niej? Na szczęście Pola nie jest sama: ma brata, bratową, babcię z demencją i… przystojnego sąsiada. Wiktor – wschodząca gwiazda coachingu – wydaje się być jednak z innej bajki. Zrobił zawrotną karierę, ma piękną dziewczynę i szybki samochód. Gdy pewnego dnia Pola wbiega na ulicę, prosto pod jego koła, Rzeczywistość udowadnia, że ma w zanadrzu różne scenariusze.
Pełna humoru i zwrotów akcji opowieść o szczęściu, w które warto wierzyć i rodzinie, z którą można konie kraść. Niejednemu czytelnikowi otworzy oczy i wskaże nowy kierunek. „Rodzina, ach, rodzina…” wtórują Starszym Panom córki Poli, a ona wie, że to największy skarb, jaki posiada. 

Książka z oryginalnym tytułem, bajkową okładką i zakręconą bohaterką. Taka właśnie jest powieść Renaty Frydrych. Dzięki bardzo dobrej promocji wydawnictwa miałam okazję stopniowo poznawać Polę i jej przyjaciół. Teraz zapraszam do zapoznania się z moim oficjalnym stanowiskiem w sprawie książki. 

Pola to całkowite przeciwieństwo twardej kobietki na miarę XXI wieku. Jest ona młodą dziewczyną, która po staracie partnera szuka sposobu, aby przekonać Opiekę Społeczną do tego, iż godna jest wychowywania jego dzieci. Pola kocha te małe urwisy jak własne, ba one są po prostu jej i koniec. Jedno jest pewne, nikt nie stanie na drodze do szczęścia tej rodziny. Kukułka zrobi wszystko, aby dzieci zostały przy niej oraz poświęci wiele, żeby miały one prawdziwy dom i oboje rodziców. Do tego potrzebuje męża. To jest pewna przeszkoda, ale Pola da radę ze wszystkim - znalezienie miłości to w końcu nic trudnego, prawda? 

"Załatw pogodę, ja zajmę się resztą" to powieść jakiej już dawno nie widziałam na rynku wydawniczym. Ta książka to połączenie literatury obyczajowej i  romansu z komedią. Fabuła jest nieprzewidywalna i mocno zakręcona. Na każdej ze stron czeka coś nowego co sprawia, iż wyciągamy zupełnie inne wnioski niż na początku. To duża zaleta tej pozycji - nie można przewidzieć jej zakończenia. Nawet mnie się nie udało. 

To co zrobiłam Renata Frydrych na kartach swojego debiutu jest godne podziwu. Stworzyła ona książkę, która porywa wszystkim tym co właściwie w literaturze czytelnik pomija, bo ma to na co dzień. Pola jako lekko niezdarna i bujająca w obłokach kobieta jest idealną bohaterką do tej powieści. Nikt nie nadawałby się bardzo niż ona. Mimo swobodnego sposobu bycia Pola Kukułka ma bardzo poważne problemy, które oplata uśmiechem i radością. Może się wydawać dziwne, prawda? Ale tak właśnie jest. Autorka nadała Poli tak wyrazisty charakter, że nawet o największych problemach potrafi ona mówi w sposób radosny. W końcu nigdy nie jest tak źle, aby nie mogło być jeszcze gorzej. Strata po śmierci partnera, urząd, który straszy odebraniem dzieci i miłosne perypetie - całkowity miszmasz. Wszystko to w debiucie literackim Renaty Frydrych.

Książki z taką bohaterkę jak Pola nie można nie polecić. "Załatw pogodę, ja zajmę się resztą" to zwariowana i bardzo wzruszająca opowieść o  życiu prostej kobiety, która marzy o znalezieniu miłości i stworzeniu prawdziwego domu dla dzieci. 

Wydawnictwo - Literackie

Data wydania - 2.02.2017 

Liczba stron - 520

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu Literackie!  

Recenzja - Za Zamkniętymi Drzwami

"ZA ZAMKNIĘTYMI DRZWIAMI" - B.A. Paris 

Wszyscy znamy takie pary jak Jack i Grace: on jest przystojny i bogaty, ona czarująca i elegancka. Chciałoby się poznać Grace nieco lepiej, ale to niełatwe, bo Jack i Grace są nierozłączni. Niektórzy nazwaliby to prawdziwą miłością. 

Inni spytaliby, dlaczego Grace nigdy nie wychodzi bez męża z domu i dlaczego w oknach ich sypialni są kraty.. 

Na te i inne pytania możemy odnaleźć odpowiedź tylko w lekturze książki - do czego, mam nadzieję, Was zachęcę. 

"Za zamkniętymi drzwiami" jest powieścią, której premiera odbiła się naprawdę głośnym echem wśród czytelników i blogerów. Sam opis jest bardzo zwyczajny i na pierwszy rzut oka możemy przewidywać, iż pozycja ta to nic specjalnego i szczególnie zapadającego w pamięć. Muszę przyznać, że pomysł na fabułę nie jest zbyt oryginalny, ponieważ motyw przemocy domowej i psychicznej jest często wykorzystywany w literaturze. Jednakże jest w tej książce coś co sprawia, że wywołuje ona silne emocje i lekkie zamieszanie w głowie czytelnika. 

Grace i Jack - idealne małżeństwo, które w przyrodzie nie występuje, po prostu nie ma możliwości, aby cokolwiek było tak cudowne jak ten związek. Bohaterowie książki są nierozłączni - wszystko robią razem. Grace nie ma możliwości wyrwania się spod władzy męża, nawet jeśli chodzi o drobne, codzienne sprawy. Kobieta nie posiada dokumentów, pieniędzy, telefonu komórkowego, poczty elektronicznej, a w jej pokoju brak nawet długopisu i kartki papieru. Czytelnik już z samego opisu dowiaduje się, że coś musi być nie tak, pytanie tylko co i dlaczego? Odpowiedź przychodzi po kilkudziesięciu stronach, kiedy Jack wyjawia Grace swoją tajemnicę a kobieta przekonuje się, że wpadła w bardzo poważne kłopoty. 

Narracja w książce jest pierwszoosobowa, prowadzona z perspektywy Grace. Rozdziały naprzemiennie dotyczą wydarzeń obecnych i tych z przeszłości. Dzięki temu dość dobrze poznajemy całą historię związku Grace i Jack'a. Czytając określone fragmenty trudno nie pomyśleć o tym jaką naiwnością wykazała się główna bohaterka już podczas pierwszych miesięcy związku z tym mężczyzną. Nie chcę za dużo zdradzić, ale pewne przemyślenia same się nasuwają. To co potem dzieje się z Grace jest skutkiem nie do końca przemyślanych decyzji jakie kobieta podjęła pod wpływem miłości do Jack'a. Dzięki temu, że wszystkie wydarzenia obserwujemy z perspektywy Grace mamy bardzo dużo czasu, aby ją polubić lub nie. Wbrew pozorom kobieta ta, nie jest kolokwialnie mówiąc - głupia. Ona tylko zaufała niewłaściwemu człowiekowi, który to wykorzystał. Choć zgadzam, jak już wspomniałam, z tym, iż mogła ona nieco dłużej zastanowić się nad pewnymi decyzjami, albo chociaż zwrócić uwagę na pewne rzeczy, które na przykład dla mnie od początku były dziwne. 

Na początku wspomniałam o tym, że książka B.A. Paris ma w sobie coś co szczególnie skradło moje serce. Jest to warsztat literacki i styl pisania autorki. Powieść napisana jest w taki sposób, iż słowa dosłownie przepływają przez nasz mózg. Po pewnym czasie czytamy już mechanicznie i bez żadnego zgrzytu - przy tej pozycji nie ma potrzeby robienia sobie przerw w lekturze. Kilka godzin wyjętych z życia - gwarantowane.  Z tego co się dowiedziałam, to "Za zamkniętymi drzwiami" jest debiutem autorskim. Biorąc to wszystko pod uwagę - jestem naprawdę pod wrażeniem całej historii. Tematyka jakiej dotyka książka nie jest niczym odkrywczym i nie pokazuje nic co nie byłby już przekazane przez innych twórców. Jednakże to co dzieje się na kartach powieści czyli fabuła jest jak najbardziej wytworem autorki. Chwali się to, iż B.A. Paris już za pierwszym podejściem stworzyła ciekawą historię, którą zachwycili się czytelnicy na całym świecie. Nie każdy autor zaczyna swoją karierę z takim rozmachem i nie wielu kończy z takim skutkiem - pierwszy bestseller na koncie. 

Jak łatwo można się domyślić z mojej recenzji - ja książkę B.A. Paris polecam. "Za zamkniętymi drzwiami" bardzo przyjemnie mi się czytało i jestem usatysfakcjonowana historią, którą  otrzymałam na kartach tej książki. 

Wydawnictwo - Albatros 

Data Wydania -15.02.2017 

Liczba stron - 304 

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Albatros!  

Recenzja - Alcatraz kontra bibliotekarze

"ALCATRAZ KONTRA BIBLIOTEKARZE - PIASEK RASZIDA" - Brandon Sanderson 

Alcatraz Smedry, wychowywany przez rodziców zastępczych, nie wydaje się przeznaczony do niczego poza katastrofami. Na trzynaste urodziny otrzymuje przesyłkę ze spadkiem po nieżyjących rodzicach – a w niej zwykły woreczek ze zwykłym piaskiem. Zostaje on jednak niemal natychmiast skradziony przez tajemniczą organizację Bibliotekarzy. To wywołuje łańcuch wydarzeń, które uświadomią Alcatrazowi, że jego rodzina jest częścią grupy bojowników sprzeciwiających się Bibliotekarzom – tajnej, niebezpiecznej i złowrogiej organizacji, która faktycznie rządzi światem. Piasek Raszida ma pozwolić Bibliotekarzom przejąć pełną władzę nad światem. Alcatraz musi ich powstrzymać… uzbrojony wyłącznie w okulary i wyjątkowy talentem do bycia wyjątkową ofiarą losu… 

Brandon Sanderson - nazwisko tak głośne w literaturze fantastycznej, że aż wstyd nie znać. Ja twórczość tego pana poznałam dopiero teraz, przy czytaniu pierwszego tomu serii Alcatraz kontra Bibliotekarze. Dziwne, że dopiero teraz zdecydowałam się sięgnąć po książkę Sandersona i to jeszcze książka dla dzieci. Jednakże w każdym z nas kryje się dziecko, a więc nic nie stoi na przeszkodzie, aby czytać powieści dla młodszych czytelników. Cieszę się, że w końcu poznałam styl pisania autora i lekko musnęłam jego twórczości. 

Książka posiada dziwny, ale bardzo dobrze oddający treść opis. Głównym bohaterem jest Alcatraz Smedry, który na trzynaste urodziny otrzymuje spadek po zmarłych rodzicach. Nie jest to bynajmniej coś tak przyziemnego i normalnego jak pieniądze, ale piasek. Tak, właśnie to chłopiec otrzymuje po rodzicach. Niedługo potem zjawia się tajemniczy pan, który twierdzi, iż jest dziadkiem Alcatraza. Co może z tego wyniknąć i o co właściwie chodzi z tym piaskiem? Kim są Bibliotekarze? 

 Książka pisana jest w narracji pierwszoosobowej, tak więc sam autor opowiada nam swoją historię. Coś jak autobiografia tylko z przymrużeniem oka i bardziej dla dzieci. Fajnie wpływa to na odbiór całej powieści, którą naprawdę przyjemnie się czyta. Styl autora jest bardzo mocno przystosowany do młodszych czytelników, a więc nie ma najmniejszych problemów z odczytaniem i zrozumiem fabuły. Akcja książki jest szybka i zmienna, co za tym idzie cały czas podążamy za Alcatrazem i przyglądamy się jego niewiarygodnym przygodom. Chłopiec ma niezwykły talent do pakowania się w różne, dziwne sytuacje oraz do psucia wszystkiego co wpadnie w jego ręce. Brzmi ciekawie, a dodatkowo ta 'oferma życiowa' ma ochronić całą swoją rodzinę przed Bibliotekarzami. 

Niezwykłe wrażenie podczas czytania książki dają ilustracje, które poczynił Hayley Lazo. Bardzo fajnie komponują się z fragmentami tekstu i niezmiernie cieszą oko czytelnika. Ciekawe i estetyczne rysunki tylko dodają magiczności całej historii. 

"Piasek Raszida" to pierwsza część z serii Brandona Sandersona dla dzieci. Po tym tomie czuję się zaciekawiona i czekam na kolejną część. Mimo, iż pozycja jest z gatunku 'dla dzieci' - nie ważne, nie patrzcie na to tylko czytajcie, bez względu na wiek. 

Wydawnictwo - IUVI 
Data wydania -25.02.2017 
Liczba stron - 312 

Za egz. powieści dziękuję wydawnictwu IUVI!