"JASNA GODZINA. DZIENNIK ŻYCIA I UMIERANIA" - Nina Riggs
Jasna godzina miała być pamiątką dla synów – 9-letniego Freddy’ego i o dwa lata młodszego Benny’ego – która w przyszłości pozwoli im zrozumieć, jak ogromną miłością ich darzyła. Chłopcy widzą chorobę na swój naiwny sposób, a Nina stara się przygotować ich jak najlepiej na czas, w którym jej zabraknie.
Błyskotliwa, rozbrajająco zabawna i głęboko poruszająca Jasna godzina uczy, jak kochać każdego dnia, nawet kiedy coś idzie nie tak. To książka o spojrzeniu śmierci prosto w twarz, a także niezwykle udana próba pogodzenia się z losem. Swoisty balsam dla duszy i forma modlitwy. Nina pisze bez zbędnego patosu, dzieląc się z czytelnikami swoją codziennością. Uczy, jak doceniać proste przyjemności i nie tracić pogody ducha. "
- opis Wydawcy
"Jasna godzina. Dziennik życia i umierania" to kolejna po "Jeszcze Jeden Oddech" książka o zmaganiu się z chorobą nowotworową. Narratorką i główną bohaterką pierwszej z wyżej wymienionych pozycji jest sama autorka czyli Nina Riggs. Opisuje ona swoje przeżycia od momentu potwierdzenia choroby aż do ostatniego stadium kiedy była jeszcze w stanie pisać. Epilog tej książki poczynił mąż Niny - John, już po śmierci żony.
"Jasna godzina. Dziennik życia i umierania" zyskała bardzo dużą popularność dzięki tematyce jakiej dotyczy i formie, w której jest pisana. Książka ta to trochę pamiętnik, a trochę powieść autobiograficzna - coś co miało pozostać wieczne po śmierci autorki. Udało się jej to zrealizować w 100%, ponieważ jej słowa zostaną na zawsze w formie tej książki i będą czytane przez wiele, wiele osób.
Nina Riggs w swojej książce skupia się nie tylko na swojej chorobie, ale ogólnie na swoim życiu. Opisuje to co dzieje się podczas kolejnych badań lekarskich, w szpitalu czy w przychodni, ale również jej życie prywatne ma swoje miejsce w powieści. Autorka bardzo dużo miejsca poświęca chorobie swojej mamy i jej zmaganiach z losem. W "Jasnej Godzinie" znajdziemy opisy spotkań z rodziną i przyjaciółmi Niny i Johna, ale nie tylko, bo autorka opisuje też na przykład wizytę u notariusza. Podsumowując - książka Niny Riggs dotyczy wszystkiego co było ważne dla niej i dawało jej siły do walki z chorobą.
W "Jasnej Godzinie. Dzienniku życia i umierania" znajdziemy bardzo dużo cytatów i nawiązań do twórczości Emersona i Montaigne. Autorka w swojej autobiografii zawarła dość sporo tych cytatów - w mojej ocenie zbyt wiele. Podczas lektury miałam wrażenie, że ten dziennik w 50 % składa się ze złotych myśli. Nie do końca mi to odpowiadało, ponieważ wyglądało to trochę tak jakby Nina Riggs miała osobny plik z cytatami, które musi koniecznie użyć w książce. Momentami to co miało dawać przekaz filozoficzny było przytłaczające i lekko sztuczne.
Cytaty cytatami, ale przede wszystkim chodzi o zapis zmagań z chorobą - trudna rzecz, a jeszcze trudniejsza do opisania. Na przykładzie Niny bardzo fajnie widać etapy choroby i zachowania na danym etapie. W momencie gdy leczenie już trwa - mamy nadzieję, żyjemy nią, potem przychodzą wyniki badań, które niekiedy pozbawiają nas tej nadziei - wszystko to możemy obserwować we wspomnieniach Niny Riggs. Kobieta ta pokazuje nam - ludziom zdrowym, a także tym z Was, którzy podobnie jak ona przeżywają chorobę jak z nią żyć. Bo z chorobą trzeba przede wszystkim żyć, walczyć możemy z nią dopiero w drugiej kolejności. Na początku trzeba zaakceptować ją i nauczyć się żyć i cieszyć się ze wszystkiego co nas otacza, tak aby nie ograniczać swojej egzystencji tylko do szpitala, badań i lekarzy. Bo poza nowotworem i kolejnymi przerzutami istnieje świat, rodzina i przyjaciele, którzy nas nadal potrzebują.
"Jasna godzina. Dziennik życia i umierania" to pozycja, którą warto przeczytać niezależnie od tego na jakim etapie w życiu jesteście. Książka ta zawiera niby wszystko to co wiemy o walce z chorobą, ale jednocześnie przekazuje nam to w taki sposób, że bardziej otwierają się nam oczy.
Wydawca - Wydawnictwo Literackie
Data Wydania - 28.09.2017
Liczba stron - 362
Za egz. książki bardzo dziękuję Wydawnictwu Literackie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz